ပညာရွိေသာသူသည္ မည္းညစ္ေသာဒုစရိုက္ကိုပယ္စြန္ ့၍ ျဖဴစင္ေသာသုစရိုက္တရားကိုပြားမ်ားရာ၏။ တဏွာ၏ အရာျဖစ္ေသာ ကာမဂုဏ္မွ တရားကင္းရာ နိဗာန္ကိုရည္မွန္း၍ လူသာမန္တို ့ ေမြ ့ေလွ်ာ္နိဳင္ ခဲေသာဆိတ္ျငိမ္ရာအရပ္၌ေမြ ့ေလွ်ာ္ရာ၏။
ပညာရွိသည္ စိတ္ကိုညစ္ညဴးေစတတ္ကုန္ေသာ အေႏွာင့္အယွက္တို ့မွ မိမိကိုယ္ကို ျဖဴစင္ေစရာ၏။
မ်ားစြာ စကားေျပာကာမွ်ျဖင့္ ပညာရွိမျဖစ္။ သည္းလည္းခံတတ္၊ မုန္းေသာရန္သူဟူ၍လည္းမထား၊ အေၾကာက္လည္းမရွိေသာသူကို ပညာရွိဟုေခၚ၏။
မေကာင္းမူ ့ဟူသမွ်ကိုမျပဳရာ၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ့ႏွင့္ျပည့္စံုေစရာ၏။ မိမိစိတ္ကိုျဖဴစင္ေစရာ၏။ ဤသည္ကားဘုရားရွင္တို ့၏အဆံုးအမေပတည္း။
မိမိကိုယ္ကိုခ်စ္လွ်င္ ( အကုသိုလ္ မျဖစ္ေစရေအာင္ ကုသိုလ္ပြားမ်ားေအာင္ ) မိမိကိုယ္ကိုေကာင္းစြာေစာင့္ ေရွာက္ရာ၏။ အရြယ္သံုးပါးတို ့တြင္ ( အနည္းဆံုး ) တစ္ပါးပါးေသာအရြယ္၌ ပညာရွိသည္ မိမိကိုယ္ကို အကုသိုလ္မွစင္ၾကယ္ေအာင္ေစာင့္ေရွာက္ရာ၏။
မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိ၏ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏။ သူတပါးသည္ မိမိ၏ကိုးကြယ္အားထားရာ အဘယ္မွာ ျဖစ္ရာအံ့ နည္း။ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းစြာဆံုးမျခင္းအားျဖင့္ ရခဲလွသည့္ နိဗာန္တည္းဟူေသာကိုးကြယ္ရာကိုရေလ၏။
ပညာရွိသည္ မေမ့ေလွ်ာ့ေသာသတိျဖင့္ ေမ့ေလွ်ာ့ျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကကင္းစြာ ပညာတည္း ဟူေသာ ျပသာဒ္ေပၚသို ့တက္ကာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကရွိၾကေသာသတၱ၀ါအေပါင္းတို ့ကိုၾကည့္ရူ ့ေလ။
နတ္ခ်မ္းသာ၊စ်ာန္သမာပတ္ခ်မ္းသာ၊နိဗာန္ခ်မ္းသာကိုမိခင္သည္လည္းမေပးနိဳင္၊ ဖခင္သည္လည္းမေပးနိဳင္၊ေကာင္းစြာ ေစာင့္ေရွာက္ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ စိတ္သည္သာလွ်င္ မိဘေဆြမ်ိဳး ထက္ပိုလြန္၍ လူ၊ နတ္၊ နိဗာန္ သံုးတန္ေသာခ်မ္းသာကိုေပးနိဳင္၏။
သုေတသီဘုန္းျမင့္ေသြး၏ ( လူမိုက္၏သေဘာ လူလိမၼာ၏မေနာ မွေကာက္နွဳတ္ေဖၚျပသည္ )
No comments:
Post a Comment