ငါသာငါထက္ ၊ မာန္မတက္ႏွင့္ ၊ အထက္ေနမင္း ၊ေလးကြ်န္းခ်ဥ္းလည္း ၊ မလင္းတိမ္တိုက္ ၊ တစ္ကြ်န္းမိုက္၏။ ႏွိဳင္းလိုက္သည္သာ ဤအရာကို ပညာရွိက ၊ သတိရလိမ့္။
( ရွင္မဟာသီလ၀ံသ )
ပုထုဇဥ္လူ ့ဗာလတို ့၌ ေလာဘသည္ ဆႏၵထက္အလြန္အားၾကီး၏။ ပညာရွိတို ့ကား ဆႏၵသည္ ေလာဘထက္ အလြန္အားၾကီး၏။ ထို ့ေၾကာင့္ ေလာဘ၏လက္ထဲသို ့ ေရာက္ေနေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ေလာကီစည္းစိမ္ကို မစြန္ ့နိဳင္။ သို ့ျဖင့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ မထြက္ေျမာက္နိဳင္။
( ျမိဳ ့မေမာင္ - တရားမွတ္စုသံုးရာ )
အေရျခံဳမ်ားကိုသတိျပဳေလ။ သူမိုက္သူယုတ္တို ့သည္ အျမဲအေရျခံဳေလ့ရွိသည္။ သူယုတ္မာ၏ကယ္ဆယ္ကူညီ ျခင္းသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုးေဘးၾကီးပင္ျဖစ္၍ သူတဦး၏ဇာတိကို ေထာက္လွမ္းစံုစမ္း၍ သူယုတ္မာကိုေ၀းစြာေရွာင္ၾကဥ္အပ္ေခ်၏။ မလႊဲမကင္းသာ၍ဆက္ဆံရလွ်င္လည္းအတြင္းအပႏွစ္၀အားျဖင့္ မယံုၾကည္ဘဲ ၄င္းႏွင့္ ေလွ်ာ္ရံုကိုသိျပီးလွ်င္ ေလွ်ာ္သည္ထက္ပိုမိုေျမွာက္စားမိမည္ကိုသတိျပဳရာ၏။
( စစ္ကိုင္း ဦးဘိုးသင္း ၊ ဖာတလံုးေခါင္းက်ား )
ေရေမ်ာ ထင္းေဟာင္း ဆယ္ေသာ္ေကာင္း၏ ။ အေၾကာင္းမညွာ ၊ ပညာမဲ့ထ လူ ့ဗာလကို ၊ မ စ ကယ္မိ၊ အျပစ္ရွိခဲ့ ၊ အသိေက်းဇူး ၊ ထိန္ျမဴးေပ်ာက္ေခ် ၊ ၾကက္ေသာက္ေရသို ့၊ ေပ်ာက္ေၾကဆံုးဘိ ၊ က်ိဳးမရွိတည့္ ။
( မာဃေဒ၀ ၂၀၉ )
ဗဟုသုတ ၊ မရွိကမူ ၊ ေလွ်ာက်ေရတူ ၊ လူမဟူရ ၊ ရွက္ၾကီးရလိမ့္ ၊ ေနာင္တဆယ္ၾကိမ္၊ ညွိဳးပိန္မ်က္ႏွာ ၊ ပြဲမွာမ၀င္ ျပင္မွာမေရာက္ ၊ ေတာမွာေမ်ာက္သို ့၊ ေျခေထာက္လက္စံု၊ ရွိပါတံုလွ်က္ ၊ လူပ်က္လူႏွမ္း လူ ့ေပါက္ပန္းႏွင့္ လူသြမ္းလူေပါ့၊ တေသာ့ေသာ့ဟု ၊ ကဲ့ရဲ ့ျပဳလိမ့္။
( ပုေတၱ၀ါဒပ်ိဳ ့ )
လူ ့ေလာကတြင္ လူမိုက္မ်ားစြာရွိေပသည္။ အျခားသူမ်ားမိုက္မဲေလေသာေၾကာင့္ မိမိကပါ မိုက္မဲရသည္ ဆိုသည္မွာအေၾကာင္းအက်ိဳးမွန္ေသာ သေဘာတရားမဟုတ္ေပ။
( လွသမိန္ )
ေဒါသျဖစ္တယ္ဆိုတာ မစင္နဲ ့ပက္တာကို မစင္နဲ ့ျပန္ပက္တာနဲ ့တူတယ္။ သူမ်ားမိုက္မွားတာကို မိမိကျပန္မိုက္မွားတာနဲ ့အတူတူပဲ။
( ေရွာလမုန္သုတၱန္စကားမွ )
သုေတသီဘုန္းျမင့္ေသြး၏ ( လူမိုက္၏သေဘာ လူလိမၼာ၏မေနာ မွေကာက္နွဳတ္ေဖၚျပသည္ )
No comments:
Post a Comment