ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား ကံႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို မၾကာခဏၾကားရေလ့ ရွိပါသည္။ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိပဲ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္သူမ်ားက “ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္ပဲ၊ ကံေပးသေလာက္ေပါ့” ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္ခ်က္ အျပည့္ရွိၿပီး အထိုက္အေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈ ရေနသူတို႕က “ကံၾကမၼာကို ယိုးမယ္ဖြဲ႕မေနနဲ႕၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရ၊ လူၾကံရင္ ဘာခံႏိုင္မတုန္း” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကံၪာဏ္၀ီရိယႏွင့္ ႀကိဳးစားပါေသာ္လည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္မႈ မရေသာ သူတို႕က “ ကိုယ္စြမ္းသေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ ကံက ကိုယ့္ဘက္မွ မရွိတာ” ဟူ၍လည္းေကာင္း ကံႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရႈျမင္တတ္ ၾကပါသည္။
ကံတရားသည္ လူတို႕အေပၚ မည္သို႕မည္ပံု ဆက္ႏြယ္၍ အေၾကာင္းအက်ိဳးျပဳေနသနည္း ဆိုသည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိ သေဘာေပါက္ထားရန္ အေရးႀကီးပါသည္။ ေစတနာကို ကံဟုေခၚသည္ဟု ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားပါသည္။ ပဌာန္း၂၄ ပစၥည္း တြင္ ကံ ၂ မ်ိဳး ရွိေၾကာင္း ေဟာၾကားထားပါသည္။
ကမၼပစၥေယာတိ-
“ ကုသလာ ကုသလံ ကမၼံ ၀ိပါကာနံ ခႏၶာနံ ကဋတၱာစ ရူပါနံ ကမၼ ပစၥေယန ပစၥေယာ” (နာနာကၡဏိက ကမၼ)
“ ေစတနာ သမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမု႒ာနာနဥၥ ရူပါနံ ကမၼ ပစၥေယန ပစၥေယာ” (သဟဇာတ ကမၼ)
ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ စိတ္နဲ႕ ယွဥ္ေသာ ေစတနာတို႕သည္ ျဖစ္ျပီး ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ရေသာ သေဘာရွိသည္။ ထိုသို႕ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သည့္တိုင္ ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ ဘာမွ် မထားခဲ့သည္မဟုတ္။ ကမၼသတၱိ တစ္ခု ခ်န္ထားခဲ့ေလ့ရွိသည္။ ၄င္း ကမၼသတၱိသည္ ကံျပဳဆဲအခိုက္တြင္ အက်ိဳး မေပး။ ခဏျခား၍ေသာ္လည္းေကာင္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာျခား၍ေသာ္လည္းေကာင္း အက်ိဳး၀ိပါတ္အေနျဖင့္ နာမ္ခႏၶာ ၄ ပါးႏွင့္ ကမၼဇရုပ္မ်ားကို ျဖစ္ေစပါသည္။ ယင္းကံမ်ားကို နာနာကၡဏိကကံ မ်ားဟုေခၚသည္။ လက္ရွိျပဳဆဲ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာေတြေၾကာင့္ ၄င္းႏွင့္ယွဥ္ဘက္ စိတ္ေစတသိတ္မ်ားႏွင့္ စိတၱဇရုပ္မ်ား တစ္ျပိဳင္တည္း ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ သဟဇာတကံ ၏ အက်ိဳးျဖစ္သည္။
နာနာကၡဏိကကံမ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲလွ်င္ ၃ မ်ိဳးေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
(၁) ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိယကံ။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ျပဳခိုက္ ေပၚေသာ ေဇာ ၇ ခ်က္အနက္ ပထမေဇာေစတနာေၾကာင့္ ေပၚလာေသာ ကံျဖစ္သည္။ အက်ိဳးေပးရန္ အားအနည္းဆံုးကံ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိဘ၀ (ပထမဘ၀)တြင္ ကံျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးေပးသည္။ အကယ္၍ အက်ိဳးေပးခြင့္ မရလွ်င္ “အေဟာသိကံ” ျဖစ္သြားသည္။ ဘယ္ေသာ္အခါမွ် အက်ိဳးမေပးေတာ့ေပ။ ဘုရား၊ ရဟႏၱာမ်ား၊ ဖလသမာပတ္၀င္စားၿပီး အလြန္စင္ၾကယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စင္ၾကယ္ေသာ ပစၥည္းေပးလွဴပါက ခ်က္ခ်င္းသူေဌးျဖစ္ေအာင္ အက်ိဳးေပးသည္။ ဥပမာအာျဖင့္ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က “မဟာဒုဂ္”၊ “ကာက၀လႅိယ” တို႕ ျဖစ္သည္။ ယခုေခတ္ အခါတြင္ ၄င္းပထမေဇာ ေစတနာ၏ အက်ိဳးေပးစရာ မရွိေတာ့ဘူးလားဟု ေမးလွ်င္ အက်ိဳးေပးပါသည္ဟု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက ေျဖၾကားထားပါသည္။ သို႕ေသာ္ အလြန္ အားနည္းလြန္း၍ မသိသာ မထင္ရွားျခင္းျဖစ္သည္။ အတိတ္ကံျဖင့္ ေပါင္း၍ အက်ိဳးေပးတတ္သည္။ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာ ဘိ၀ံသ၏ အေျချပဳ ပဌာန္းက်မ္းတြင္ ေျမာင္းထဲတြင္ သာမန္စီးေနေသာေရသည္ အားေပ်ာ့သည္ တြန္႕ဆုတ္တြန္႕ဆုတ္ရွိသည္။ အကယ္၍ မိုးရြာခ်လိုက္ေသာအခါ မိုးေရႏွင့္အတူ ေပါင္းၿပီး ဒလေဟာ စီးသြားသကဲ့သို႕ဟု ဥပမာေပးထားပါသည္။
(၂) ဥပပဇၹေ၀ဒနိယကံ။ ေရွ႕ကပ္လ်က္ ဒုတိယဘ၀တြင္ အက်ိဳးေပးမည္ကံ ျဖစ္သည္။ ေဇာ ၇ ခ်က္အနက္ သတၱမေျမာက္ေဇာေစတနာသည္ ေရွ႕လာမည့္ဘ၀ ပဋိသေႏၶအက်ိဳးေပးသည္။ အက်ိဳးေပးခြင့္ မရလွ်င္ အေဟာသိကံျဖစ္သြားသည္။ ေဇာ ၇ ခ်က္တြင္ အားအေကာင္းဆံုး အက်ိဳးေပး အထက္ျမက္ဆံုးေသာ ေစတနာျဖစ္သည္။ ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးလွ်င္ လူခ်မ္းသာဘ၀ နတ္ခ်မ္းသာဘ၀ကို ေရာက္ေစသည္။ အကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးလွ်င္လည္း အပါယ္ငရဲသို႕ ေရာက္ေစသည္။ က်န္ေဇာေစတနာမ်ားလို လက္ရွိဘ၀အတြင္း ခ်မ္းသာဆင္းရဲ အက်ိဳးေလာက္ေပးျခင္း မဟုတ္။ လူ႕ဘ၀မွ နတ္ဘ၀သို႕လည္းေကာင္း၊ လူ႕ဘ၀မွ တိရိစၧာန္ဘ၀သို႕လည္းေကာင္း ဘ၀အသစ္ကို သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲေစႏိုင္သည္။ အကုသိုလ္စိတ္ေၾကာင့္ သတၱမေဇာ အက်ိဳးေပးပံုကို ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက အရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ႀကီး ေခါင္းရိတ္စ ကတုန္းေျပာင္ေနသည္ကို နႏၵဘီလူးက ေခါင္းေခါက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာၿပီး ေခါက္လိုက္မိရာ ဘီလူးဘ၀မွ ခ်က္ခ်င္းစုေတၿပီး အ၀ီစိသို႕ တိုက္ရိုက္ ဆင္းသြားေတာ့သည္ဟု ဥပမာေပး ေဟာၾကားထားသည္။ ေခါင္းေခါက္လိုက္သည္ႏွင့္ ပထမေဇာေၾကာင့္ စုေတၿပီး သတၱမေဇာေၾကာင့္ အ၀ီစီတြင္ ငရဲ ပဋိသေႏၶအက်ိဳးေပးသည္။ ထိုသို႕ လက္ရွိဘ၀တြင္ ကံအမႈျပဳတိုင္း ျဖစ္ေပၚေသာ သတၱမေဇာမ်ားအနက္ တစ္ခုေသာ သတၱမေဇာေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာကံက ပဋိသေႏၶအက်ိဳးေပးလုိက္သည္ႏွင့္ က်န္သတၱမေဇာေၾကာင့္ အက်ိဳးမေပးရေသးေသာ ကံအားလံုး အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
(၃) အပရာပရိယေ၀ဒနိယကံ။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ႏွင့္ ေရွ႕ ဒုတိယဘ၀မ်ားမွ လြဲ၍ က်န္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ သံသရာမွ မထြက္မခ်င္း အခြင့္သာသလို အက်ိဳးေပးမည့္ကံကိုေခၚသည္။ ေဇာ ၇ ခ်က္ အနက္ အလယ္ေဇာ ၅ ခ်က္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ၿပီး ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ေသာ ကံမ်ား ျဖစ္သည္။ အမ်ားေျပာသည့္ အတိတ္ကံမ်ားသည္ အတိတ္ဘ၀မ်ားစြာက ကံျပဳစဥ္ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အလယ္ေဇာ ၅ ခ်က္၏ နာနာကၡဏိက ကမၼသတၱိမ်ားျဖစ္သည္။
ေရွ႕ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက ျပဳခဲ့ေသာ ပုညာဘိ၊ အပုညာဘိ သခၤါရမ်ား ျပဳၿပီးတိုင္း ခ်န္ထားခဲ့သည့္ နာနာကၡဏိက ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ စိတ္ေစတသိတ္ရုပ္တို႕ ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ ၀ိပါက၀ဋ္ လည္ျခင္းျဖစ္ၿပီး သဟဇာတကံေၾကာင့္ စိတ္ေစတသိတ္ရုပ္တို႕ ျဖစ္ေပၚျခင္းကို ကမၼ၀ဋ္ လည္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႕ အတိတ္အက်ိဳး ရုပ္နာမ္ခႏၶာမ်ားေပၚ အေျခခံၿပီး ပစၥဳပၸန္ အက်ိဳးရုပ္နာမ္ခႏၶာမ်ားက ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကို ေဆာင္ရြက္ေစရန္ ညႊန္ၾကားေနသူမွာ အျခားမဟုတ္ အ၀ိဇၹာ၊ တဏွာဦးေဆာင္ေသာ ကိေလသာ အေပါင္းအေဖာ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အာရံုႏွင့္ ဒြါရတိုက္တိုင္း ယင္းတို႕ ေပၚလာတတ္သည္။ ထိုသို႕ ျဖစ္ျခင္းကို ကိေလသ၀ဋ္ လည္ျခင္းဟု ေခၚသည္။
အတိတ္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက အမွန္မသိမႈ အ၀ိဇၹာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာစဥ္ကို ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာဟု လြဲမွားစြာ စြဲလမ္းခဲ့သည့္ တဏွာသည္ ဘ၀တိုင္း ဘ၀တိုင္းတြင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ အစားထိုးသြားေသာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတိုင္းတြင္ အႏုသယသေဘာ ဗီဇသေဘာႏွင့္ ပါလာသည္။ အတိတ္အက်ိဳးကို အနာဂတ္ အေၾကာင္းျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲ ပစ္ႏိုင္ေသာ ေမာင္းႏွင္အား ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕၏ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္တရားကို နားလည္သေဘာေပါက္ေသာ အသိၪာဏ္ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ ပဲ့ကိုင္ေကာင္းေသာ ေလွတစ္စင္းလို လိုရာခရီးေရာက္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕မဟုတ္လွ်င္ကား ပဲ့ကိုင္မရွိေသာ ေလွတစ္စီးကဲ့သို႕ ပရမ္းပတာ သြားခ်င္ရာသြားၿပီး သံသရာ ၀ဲၾသဃတြင္ ဆံုးဆံုးျမဳပ္ေပလိမ့္မည္။
ဤေနရာတြင္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာကို အသက္ေကာင္ ၀ိညာဥ္ေကာင္ဟုယူဆၿပီး ေရွ႕ဘ၀က ၀ိညာဥ္ေကာင္လုပ္ခဲ့သမွ် ေကာင္းကံ မေကာင္းကံမ်ားကို လက္ရွိဘ၀တြင္ ၄င္း၀ိညာဥ္ေကာင္ ကိုယ္တိုင္ကူေျပာင္းေရာက္ရွိလာၿပီး အက်ိဳးခံစားသည္ဟု ျမင္လွ်င္ သႆတဒိဌိ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႕မဟုတ္ ယခင္ဘ၀က ၀ိညာဥ္ေကာင္ကသတ္သတ္ ယခုဘ၀ ၀ိညာဥ္ေကာင္က သတ္သတ္၊ ယခင္ဘ၀ ၀ိညာဥ္ေကာင္လုပ္ခဲ့သမွ် ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကံမ်ားကို ယခုဘ၀ ၀ိညာဥ္ေကာင္က ခံစားရသည္ဆိုလွ်င္ ဥေစၧဒဒိဌိ ဟု ဆိုရေပမည္။
ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕သည္ ခဏမဆဲ ျဖစ္လ်က္ ပ်က္လ်က္သာရွိသည္။ ထိုရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕ကို သာသနာပအယူကဲ့သို႕ ဘ၀မ်ားစြာေျပာင္း၍ ျမဲေနသည့္ ၀ိညာဥ္ေကာင္သည္ဟု၍ လည္းေကာင္း၊ ဘ၀တစ္ခုစီအတြင္းျမဲသည့္ သီးျခားစီျဖစ္ေသာ ဘ၀တစ္ခု၀ိညာဥ္တစ္ခုဟုလည္းေကာင္း မမွတ္ယူသင့္ေပ။ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕သည္ ေမြးရာမွ ေသသည္အထိ စကၠန္႕မလပ္ အသစ္အသစ္မ်ား အစားထိုးေနသည္ဟု ရႈျမင္ရမည္။ ထိုသို႕ အသစ္အသစ္အစားထိုးရာတြင္ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနသည္လည္းမဟုတ္၊ အေၾကာင္း ကံ ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းေပၚ မူတည္၍ အက်ိဳးရုပ္နာမ္မ်ား အေကာင္းအဆိုးျဖစ္လ်က္ အသစ္အသစ္မ်ား အစားထိုးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွိသည္ဟု ရႈျမင္သံုးသပ္ျခင္းတတ္သည့္ ကမၼႆကတာသမၼာဒိဌိၪာဏ္ အျမင္ရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ၄င္းၪာဏ္အျမင္ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႕ တရားနာျခင္း၊ ဆရာသမားတို႕ ဆိုဆံုးမမႈျဖင့္ ေအာက္ဆံုးထစ္ မွန္းဆသိျမင္ထားသင့္ပါသည္။ ထို႕ထက္ပို၍ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕၏ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ႏြယ္ေနေသာ သေဘာတရားကို နာမရူပပဋိေစၧဒၪာဏ္၊ ပစၥယပရိဂၢဟၪာဏ္တို႕ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္သိျမင္ရာမွ ရရွိလာေသာ ကမၼႆကတာသမၼာဒိဌိ ၪာဏ္ဆိုလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိေပ။ ၄င္းခႏၶာၪာဏ္ေရာက္အျမင္ ေရွ႕သြားလ်က္ ေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ အက်ိဳးျဖစ္ရာဘ၀၌ ၪာဏ္ပညာႀကီးမားသူ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ႀကီး၏က်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သလို နာနာကၡဏိကကံသည္ အတိတ္မွာ ျပဳခဲ့ေသာကံ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိစိုက္ခဲ့ေသာ အပင္၏ အသီးကို မိမိမစားခ်င္လို႕ မရ။ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ယခု ဘ၀တြင္ လက္ခံရေတာ့မည္။ လက္ရွိဘ၀တြင္ ရုပ္အဆင္း လွျခင္း မလွျခင္း၊ အသက္ ရွည္ျခင္း တိုျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း ဆင္းရဲျခင္း၊ ေျခြရံ မ်ားျခင္း၊ နည္းျခင္း၊ စသည္တို႕မွာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက စိုက္ခဲ့ေသာ အပင္၏ အသီးမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အတိတ္က ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးေတာ့မည္ အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးေတာ့မည္ကို သာမန္လူတို႕အဖို႕ ႀကိဳတင္သိရွိရန္ မလြယ္ကူေပ။ မိမိလုပ္ႏိုင္သည္မွာ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္အခိုက္တြင္ သဟဇာတကံမ်ားကို ေကာင္းမႈမ်ားသာ ျဖစ္ေစျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေယာနိေကာ မနသိကာရ သင့္တင့္စြာႏွလံုးသြင္းၿပီး ၀ီရိယ၊ ဉာဏ္အားစိုက္ထုတ္ကာ ေကာင္းမႈမ်ားကို ပ်ိဳးေထာင္ေနခိုက္တြင္ အရိပ္သ႑န္လိုက္ေနေသာ အကုသိုလ္တို႕ အက်ိဳးေပးခြင့္ မသာျဖစ္ရသည္။ အက်ိဳးေပးဦးေတာ့ အကုသိုလ္အေသးစားေလးေတြသာ အခြင့္ သာေတာ့သည္။ အကယ္၍ ပစၥဳပၸန္ ေကာင္းမႈ သဟဇာတကံမ်ား အားႀကီးခုိက္တြင္ အတိတ္က အကုသိုလ္ကံမ်ားလံုး၀ အက်ိဳးေပးခြင့္ မရေသးပဲ အတိတ္ကုသိုလ္ကံမ်ားသာ အံုနဲ႕က်င္းနဲ႕ ထပ္ေလာင္း အက်ိဳးေပးဖို႕ အခြင့္သာ သြားႏိုင္သည္။
ေလာကတြင္ မေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ရင္း ခ်မ္းသာေနသူမ်ားရွိသလို ေကာင္းမႈလုပ္ေနေသာ္လည္း ဆင္းရဲျမဲ ဆင္းရဲေနသူမ်ားလည္း ေတြ႕ရေပမည္။ ယင္းမွာ အတိတ္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပး အားႀကီးေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႕ရာတြင္ အရာရာကို အတိတ္ကံကိုခ်ည္း ယိုးမယ္ဖြဲ႕ေန၍လည္း မျဖစ္။ ပစၥဳပၸန္အားထုတ္မႈက အက်ိဳးရလါဒ္ကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ပါသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သလို အတိတ္က အကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးလာခိုက္ ပစၥဳပၸန္ ဒိ႒ဓမၼေ၀ဒနိယ ကုသိုလ္ကံက အားနည္းပင္ နည္းျငားေသာ္လည္း အက်ိဳးေပးမည့္ အကုသိုလ္ကံ ခ်ိနဲ႕ သြားႏိုင္သလို အတိတ္က ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးခိုက္ႀကံဳလွ်င္လည္း ေရေျမာင္းတြင္းမွ ေရမ်ား မိုးေရးႏွင့္ေရာ၍ ဒလေဟာစီးသလို ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးက အားေမာင္းသန္ျဖစ္လာမည္ကို သတိခ်ပ္သင့္ေပသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ကံ၊ကံ၏အက်ိဳးေပးပံုကို ကမၼႆကတာသမၼာဒိဌိၪာဏ္ျဖင့္ က်က်နန သိရွိထားပါက ဤေလာကီလူ႕ေဘာင္၌ ေန႕တစ္ဓူ၀ ေဆာင္ရြက္သမွ် ကိစၥအ၀၀တြင္ ေယာနိေကာ မနသိကာရ (သင့္တင့္စြာႏွလံုးသြင္းျခင္း)ျဖင့္ ေကာင္းမႈ အစုစု ေန႕စဥ္ျပဳၾကရင္း ေလာကဓံ အေကာင္းအဆိုးတို႕ ရိုက္ခတ္လာသည့္အခါ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ႏွင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရႈျမင္ႏိုင္ေသာ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္မ်ား မလြဲဧကန္ ျဖစ္လာၾကမည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။
(အရွင္ေတဇနိယ)
No comments:
Post a Comment