ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္မွာ ရွိေနတဲ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ကို
ကိုယ္က အရင္ေပါင္းမိသြားတာကို သတိျပဳမိရမယ္။
...................................................
ကမာၻမွာ အေမွာင္နဲ႔ အလင္း ဆိုတာ ရွိတယ္။
အေမွာင္ထဲက လူက အလင္းက လူကို ျမင္ေနရတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေလာကုတၱရာ နယ္ပယ္မွာေတာ့
ဓမၼအလင္းထဲက လူက အ၀ိဇၨာ အေမွာင္ထဲကလူကို ျမင္ေနရတယ္။
အ၀ိဇၨာ အေမွာင္ထဲက လူက သူ႔ကိုယ္သူလည္း မျမင္ရဘူး။
...................................................
သံသရာခရီးသည္ေတြ...
မေသေသးခင္ ကုသိုလ္အလုပ္ေတြကို လုပ္ၿပီး ေမတၱာစိတ္နဲ႔
သတၱ၀ါ အခ်င္းခ်င္း တည့္ေအာင္သာေနၾက။
ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတို႔၊ ကိုယ္ကဤပံု
ျဖစ္လိုတံုလည္း၊ တဖံုဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္
ေဖါက္လြဲတက္စြာ ဓမၼတာကို၊
ပညာစကၡဳ၊ ေျမႇာ္ေထာက္ရႈ၍
ယခုပင္လွ်င္ မအိုခင္က
ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့၊
ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က
ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့၊
ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က
ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။
ရတုခ်ိန္ေထာက္ ဤခါေရာက္မွာ၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခႏၶာ
ေသပိမ့္ငါ-ဟု၊ သတၱ၀ါခပင္း ရွင္ေသမင္းႏွင့္
မိတ္သင္းဖြဲ႔လွ်က္၊ ခ်ိန္းအခ်က္လွ်င္
တစ္စက္ကမွ မရွိၾကဘူး။
“အပမာေဒန ဘိကၡေ၀ သမၸာေဒထ”
ဘုရားစကား လိုက္နာပြားသည္
တရား လက္မလြတ္ေစႏွင့္။
(မင္းကြန္းဆရာေတာ္)
The author---> Ashinnyanadipa
No comments:
Post a Comment